|
|
|
 |
Lęk
Popatrz na mnie,
Zobacz kim jestem.
Zamknięta w swoim
Małym, pustym świecie.
Nie ma we mnie nic
Wyjątkowego,
A nawet jeśli,
To wśród tylu ich
Czuję się jak wszyscy.
Jak nikt...
Im więcej ich widzę,
Tym robię się mniejsza.
Zaraz zniknę.
Nic nie zostanie,
Nic już nie będzie,
Niczego ze mnie...
Gdzie w tym ja?
Gdzie ja?
Idę po krawędzi.
O krok od świata,
O krok od śmierci.
Niczego nie jestem pewna,
Tak niewiele wiem.
Gdzie ja? Gdzie ja?
I dokąd tak biegnę?
To czego pragnę
I to co zechcę,
Nic już nie będzie,
Nigdy nie będzie...
Niczym nie kieruję.
Tak niewiele zależy ode mnie.
Nie wiem kim jestem,
nie wiem kim będę...
A Ty wiesz o mnie więcej niż ja.
Nie umiem korzystać z tego co mam...
Gdzie ja? Gdzie ja?
I dokąd tak biegnę?
To czego pragnę i to co zechcę…
Nic już nie będzie, nie.
A.O.
<---Powrót
|
| Dzisiaj stronę odwiedziło już 8 odwiedzający (58 wejścia) tutaj! |
|
 |
|
| Trochę o mnie :) |
Hmmm... Co tu pisać? Jak na taką wygadaną osobę to dziwne, że nie mam nic do powiedzenia :)
Nie jestem poetką - jestem podzielmyślą.
Nie piszę wierszy - piszę to co czuję.
A właściwie to nie piszę.
Ja tylko popisuję.
I czuję się tutaj dobrze nie będąc niczyim gościem, ale smuci mnie, że nie mogę liczyć na obiektywną ocenę.
Co tu więcej pisać? Teraz mogę być kim chcę!
Acha i taka mała wskazówka! Pierwsze wiersze są najgorsze - zaczynajcie od ostatnich, no chyba, że wolicie lepsze na koniec ^^
|
 |
|
|
