|
|
 |
Ja, u progu świata
Ja, zwykła tak,
upadam
i próbuję wstać.
Tracę smak
z każdą nieudaną próbą.
Ja, słaba tak,
tracę energię,
nie wiem jak,
nie wiem gdzie.
Wiara w ludzi - brak mi jej.
Ja, dziwna tak,
Rzeczywistość rani, wiem.
Znów
gubię się.
Stoję, a świat mija mnie.
Ja, nieważna tak,
nikt nie wróci po mnie, wiem.
Lecz,
nie wiem jak
powstrzymać was.
Kolejny raz,
próbuję wstać.
Ktoś porywa moją twarz.
Ja,
akceptować mam,
ten głuchy świat...
Powiedz mi jak?
A.O.
<---Powrót
|
Dzisiaj stronę odwiedziło już 6 odwiedzający (7 wejścia) tutaj! |
|
 |
|
Trochę o mnie :) |
Hmmm... Co tu pisać? Jak na taką wygadaną osobę to dziwne, że nie mam nic do powiedzenia :)
Nie jestem poetką - jestem podzielmyślą.
Nie piszę wierszy - piszę to co czuję.
A właściwie to nie piszę.
Ja tylko popisuję.
I czuję się tutaj dobrze nie będąc niczyim gościem, ale smuci mnie, że nie mogę liczyć na obiektywną ocenę.
Co tu więcej pisać? Teraz mogę być kim chcę!
Acha i taka mała wskazówka! Pierwsze wiersze są najgorsze - zaczynajcie od ostatnich, no chyba, że wolicie lepsze na koniec ^^
|
 |
 |
|