|
|
|
 |
Tonę w ekranie
Historie serialowych miłości,
Pełne rozstań, bólu i płaczu.
Jednak tak się kocha tych
dwoje,
Że wszystko sobie przebaczą,
Przeminie smutek,
Zostanie czyste uczucie
destylowanej miłości.
A ja wole moje zwykłe, nudne
życie.
Bez zdrad
I z prostą miłością - bez
zakrwawionych krzeseł.
A.O.
<---Powrót
|
| Dzisiaj stronę odwiedziło już 4 odwiedzający (6 wejścia) tutaj! |
|
 |
|
| Trochę o mnie :) |
Hmmm... Co tu pisać? Jak na taką wygadaną osobę to dziwne, że nie mam nic do powiedzenia :)
Nie jestem poetką - jestem podzielmyślą.
Nie piszę wierszy - piszę to co czuję.
A właściwie to nie piszę.
Ja tylko popisuję.
I czuję się tutaj dobrze nie będąc niczyim gościem, ale smuci mnie, że nie mogę liczyć na obiektywną ocenę.
Co tu więcej pisać? Teraz mogę być kim chcę!
Acha i taka mała wskazówka! Pierwsze wiersze są najgorsze - zaczynajcie od ostatnich, no chyba, że wolicie lepsze na koniec ^^
|
 |
|
|
