Spadochron

Otworzyłam oczy,
I zobaczyłam wszystko to, co było niewidoczne.
To, czym żyłam, na chwilę zniknęło,
Ale zaraz do tego wrócę.
 
Te chwile w rzeczywistości są mi potrzebne,
Bym mogła posmutnieć i popłakać w samotności
Pożalić się w duchu, że nie będzie jak pragnę
Przeszyć ciszę niemożnością spełnienia się.
 
Ziemia przyciąga mnie siłą grawitacji.
Jak spadochron wracam z nikąd.
Nie mogę dłużej latać,
By nie zapomnieć, jak się chodzi.
 
Z dnia na dzień,
Skraca się dystans.
Oba światy zbliżają się do siebie.
Już niedługo się pokryją.
 
Widzę i jestem rozczarowana,
Bo nic nie jest takie,
Jak w mojej wyobraźni.
Więc wracam i znów się unoszę.
 
A.O.


<---Powrót